Israel is begonnen met de evacuatie van Oost-Rafah in verband met een aanval

                                                              (Foto Ma'an News)

Israel is maandag begonnen met het geven van opdrachten aan de inwoners van Rafah om te vertrekken aangezien er een militaire aanval zal plaatsvinden. Het betreft het oostelijke deel van Rafah dicht bij de grens met Israel waar ook de grensovergangen zijn voor vrachtauto's vanuit Egypte en Karem Abu Salam. Beide zijn gesloten zodat er geen hulpverlening meer plaatsvindt. Een UNRWA school wordt ontruimd, verder geeft het te denken dat ook het al-Najjar ziekenhuis, het belangrijkste ziekenhuis van Rafah zich in dit gebied bevindt. 

Het gaat voorlopig om ongeveer 100.000 mensen van de naar schatting 1,5 miljoen die in Rafah zijn samengeklonterd. Ze worden naar een vergroot gebied bij Mawasi in West-Rafah gedirigeerd, of ook naar Khan Younis waar tenten worden opgezet. Het geheel geeft de indruk dat de aanval zeer binnenkort verwacht kan worden, ook al omdat bij de grens militaire voertuigen zijn samengebracht die bij een aanval kunnen worden gebruikt en omdat de Israelische minister van Defensie, Yoav Gallant, onlangs een bezoek aan de Gaza-strook bracht waarbij hij zei dat de aanval zeer binnenkort zal plaatsvinden. Bovendien zijn er contacten geweest tussen Israelische en Amerikaanse functionarissen, waarbij de Amerikanen zijn gebriefed over Israels evacuatie plannen.

Dit speelt zich af tegen de achtergrond van de nog steeds wel voortdurende besprekingen over een staakt-het-vuren, die echter dreigen op niets te zullen uitlopen. Hamas was vol goede moed aan deze ronde begonnen, maar dat werd al snel de bodem ingeslagen door de uitlatingen van Netanyahu die in Israel verklaarde dat - ongeacht de vraag of er een bestand zou komen - er in ieder geval een aanval op Rafah zou worden uitgevoerd. Dat ging in tegen de eisen van Hamas, dat akkoord ging met een uitruil van gevangenen in fasen, maar dat vasthield aan zijn eis dat het proces zou worden afgesloten met een algeheel staakt-het-vuren waarbij Israel zich uiteindelijk zou terugtrekken en de ontheemde Gazanen terug zouden kunnen naar (wat er over is van) hun woningen. 

De Israelische delegatie die aanvankelijk ook naar Cairo zou komen, bleef daarop thuis. Hamas maakte zich op om garanties te vragen aan de Amerikanen, Russen en Chinezen dat een aanval op Rafah zou uitblijven, maar intussen kwam het bevel dat Oost-Rafah moest worden ontruimd. De Hamas-delegatie vertrok daarop  voor overleg met de belofte dat zij dinsdag zal terugkomen. In de tussentijd voerden Hamas-strijders zondag een aanval met raketten uit op Israelische eenheden die bij Karim Abu Salam samengetrokken militaire voertuigen bewaakten, waarbij vier militairen werden gedood en 10 gewond raakten, van wie tenminste één in zorgwekkende toestand werd opgenomen. Het is niet duidelijk of dit voorval, waarmee het aantal gesneuvelde Israeli's  sinds 7 oktober op 267 kwam, ook een rol heeft gespeeld. Wel was duidelijk dat Israel daarna zijn aanvallen op Rafah opvoerde. Er kwamen bij aanvallen op 11 huizen in Rafah 22 mensen om sinds zondagavond, onder wie acht kinderen. Het totale aantal slachtoffers is nu 34.683.      

Israel schendt de persvrijheid en sluit de kantoren van Al-Jazeera

Het bureau van Al-Jazeera in Kuweit hield donderdag, ter gelegenheid van de Dag van de persvrijheid een herdenking waarop foto's van Shireen Abu Aqleh, Samer Abu Daqqa en Hamza Dahdooh werden  getoond, alle drie journalisten die werden gedood tijdens de uitoefening van hun werk. (Foto van X)

Het Israelische kabinet onder leiding van premier Netanyahu heeft zondag met algemene stemmen besloten dat de Qatarese zender Al-Jazeera wordt gesloten zolang de operatie in Gaza voortduurt. De beslissing werd genomen  nadat de Knesset vorige maand een wet had aangenomen die het sluiten van media mogelijk maakt die ophitsen of gevaar opleveren voor Israels positie in Gaza. Al-Jazeera is zeer kritisch over de Israelische politiek. Netanyahu noemt de zender zelfs ''de stem van Hamas''. De maatregel is onmiddellijk van kracht voor 45 dagen, een periode die eindeloos kan worden verlengd.

De politie ging onmiddellijk op last van minister Shlomo Karshi van communicatie de hotelkamer in bezet Oost-Jeruzalem binnen om camera's en zendapparatuur in beslag te nemen. Ook de verkeer van en naar de zender werd onderbroken. De werknemers, die hun vergunning kwijtraakten, mochten alleen hun telefoons en laptops houden. Karhi toonde zich heel tevreden dat een zender die ''goed geölied aan het ophitsen was geweest'' uit de lucht werd gehaald. 

De zender zelf gaf een verklaring uit waarin de sluiting een criminele daad werd genoemd die de mensenrechten schendt en het recht op informatie. "Ironisch genoeg sloot de Israelische regering de kantoren van al-Jazeera terwijl de wereld de Dag van de Persvrijheid in acht nam. Zij ontnam daarmee het publiek de mogelijkheid kennis te nemen van wat er wordt gebracht, waarmee zij de algemeen erkende grondslag van de vrijheid van meningsuiting persvrijheid teniet deed,'' aldus de terechte verklaring. Al-Jazeera brengt namelijk al de gehele periode waarin Israel zijn Gaza-campagne voert, nieuws dat Israelische media stelselmatig weglaten, zoals bijvoorbeeld persoonlijke verhalen en correcte gegevens over de manier waarop Israel de hulpverlening tegenwerkt. Vanzelfsprekend gaat al-Jazeera ook regelmatig in tegen de mededelingen van militaire of politieke Israelische commentaren. 

 Tim Dawson, de plaatsvervangend secretaris-generaal van de Internationale Federatie van Journalisten, noemde de maatregel een ''belachelijke en achterlijke beslissing. Het sluiten van media, van televisiestations is iets dat despoten doen''. De Vereniging voor de Burgerrechten in Israel (ACRI) deed een verzoek aan het hooggerechtshof om via een interim-beslissing de maatregel uit te stellen. Op zijn website zei ACRI dat de maatregel geweld doet aan de vrijheid van meningsuiting, het recht op informatie en de persvrijheid. ''Het weerhoudt burgers en inwoners ervan kennis te nemen van een veelheid aan informatie die niet overeenkomt met het Israelische verhaal en  die niet wordt uitgezonden via Israelische mediakanalen''.  Sami Shehadeh, het hoofd van de Tajamu-partij (de Palestijnse partij die in Israel Balad-partij wordt genoemd), vroeg zich op Twitter af wat Netanyahu's bondgenoten zouden doen om ''de vrijheid van mening te beschermen''. Hij voegde eraan toe dat de extreem-rechtse regering van Netanyahu een gevaar vormt voor Israel en voor het Midden-Oosten, 

Israeli's doden vijf man bij een actie in de buurt van Tulkarem

                                                          (Ma'an News)

 Israelische militairen hebben zaterdag vijf slachtoffers gemaakt bij een 12-uur durende belegering van een huis in de plaats Deir al-Ghusun vlak bij Tulkarem. De operatie begon in de vroege uren van zaterdag. Toen de Israeli's zich terugtrokken was het huis verwoest. Vier lijken waren in beslag genomen en de inwoners van Deir al-Ghusun die wapen samengestroomd om te kijken of ze nog iemand konden helpen haalden een vijfde lijk van onder het puin vandaan. Israelische kranten meldden dat ook een lid van de Israelische Yamam-eenheid zwaar gewond in het ziekenhuis belandde.

De Israelische operatie begon met een vuurgevecht, maar eindigde als een klassieke Israelische pressure cooker operatie, waarbij het huis hermetisch werd ingesloten en de druk werd opgevoerd om de inwoners te dwingen naar buiten te komen. Het werd daarbij deel gesloopt door een grote bulldozer en vervolgens bestookt met van de schouder afgeschoten Energa-raketten. Op sociale media circuleerde onderwijl een video waarin te zien was dat twee mannen vanonder het puin te voorschijn kropen. Ze werden onmiddellijk doodgeschoten. De actie werd besloten met bombardementen door een Hermes-drone. 

De vier mensen wier lichamen door de Israeli's werden meegenomen waren Tamer Foqaha (32), Alaa Sreiteh (45), Assal Badran (42) en Adnan Samarah (40). De vijfde man die onder het puin werd gevonden werd vooralsnog niet geïdentificeerd.  De Israeli's beschoten tijdens de operatie een groep journalisten die zich hadden verschanst in  een huis tegenover het huis dat zij sloopten met stungranaten en traangas. Ook werd de eigenaar van het huis, de ex-gevangene Salma Badran die zich in veiligheid wist te stellen, gearresteerd. Het aantal door Israelisch toedoen gedode Palestijnen op de Westoever sinds 7 oktober steeg door de actie tot 491. 

Studentenprotesten in de VS een hart onder de riem voor de Palestijnen

Tentenkamp bij Columbia universiteit

Het is natuurlijk fijn dat de studenten in Amerika eindelijk wakker zijn geworden, al was het wat laat. Maar het greep om zich heen als een olievlek. Wat begon als een kampje van studenten van de Columbia Universiteit in New York werd gaandeweg een landelijke beweging die deed denken aan de tijd van de protesten tegen de Vietnam-oorlog. Vermaarde nationale grootheden gaven zelfs acte de présence. Zo kwam corifee van het Vietnam-verzet Angela Davis naar Columbia om te vertellen hoe het protest haar had geïnspireerd en hoe belangrijk ze het vond.

Via Boston, the Massachussets Institute of Technology (MIT) en Northeastern sloeg de beweging over naar de New York University, Yale in Connecticut, Bloomington in Indiana,  de universiteit van Ohio, de Emory universiteit in Atlanta, de Washington Universiteit van St Louis, de universiteit van Texas in Austin, die van Arizona en de UCLA (de universiteit van Californië in Los Angeles), of de polytechnische Humboldt, en die van Denver in Colorado. Later kwam daar het Emerson College en Tufts Universiteit in Boston nog bij, evenals de Vanderbilt universiteit in Nashville (Tennessee), de universiteit van Michigan en de universiteit van Minnesota. 

Ook het buitenland werd aangestoken. De McGill universiteit in Montreal, de universiteit van  (Australië) en de SciencePo van de Sorbonne in Parijs voegden zich ook bij de protesten. Alle protesten hadden vergelijkbar eisen: een staakt-het-vuren in Gaza, en een terugtrekking van de universiteit uit investeringen in of contacten met wapenfabrikanten die aan Israel leverden en firma's die ge;ld verdienden aan de Israelische bezetting.

De zesjarige Hind

De protesten werden niet in dank afgenomen. De rector van Columbia, Micouche Shafik, gaf verleden week al het sein aan de federale politie om het protestkamp af te breken, want de Joodse studenten voelden zich onveilig. Er werden zo'n 100 studenten opgepakt (van wie een aantal ook hun slaapplaats verloor), maar  het kamp bleef overeind en de maatregel werd tijdelijk opgeschort. Tot dinsdag een eind aan werd gemaakt. De studenten wachtten zingend in de Hamilton Zaal, die was omgedoopt naar ''Hind Zaal'' naar het zesjarige meisje dat door de Israeli's werd vermoord terwijl ze op hulp van een ambulance wachtte waarvan de twee berijders eveneens werden vermoord. De universiteit dreigde dat ze van de universiteit zouden worden weggestuurd. 

Bij de meeste andere universiteiten, onder meer de univesritet van New York, speelden zich vergelijkbare taferelen af, waarbij de politie vaak zeer hard optrad. In totaal zouden ruim 1.000 studenten zijn opgepakt evenals een aantal professoren (bekend was de video van de dean van de economische faculteit van Emory, die ruw op de grond werd gesmeten en door twee agenten aan beide handen werd gebonden terwijl ze zei: ''ik ben een professor!'').   

De acties waren een late reactie van de studentengeneratie, die gehoor gaf aan de groeiende weerzin tegen het feit dat de Amerikanen - en dan vooral president Biden, genocide Joe - de Israeli's maar bleven steunen. Op veel plaatsen werden ze geleid door Palestijnse zowel als Joodse organisaties. Omdat de acties in het Joodse Pesahfeest plaatsvonden werden er bijvoorbeeld  speciale sederbijeenkomsten gehouden waar het verhaal van Pesah werd verteld, wat dan weer werd afgewisseld met islamitische gebeden. Tegelijkertijd werd duidelijk dat het grote geld van de universiteiten vaak  afkomstig is van Joodse gevers, die dreigden hun giften stop te zetten. Onderwijl keerde de Joodse Israel-lobby zich fel tegen de protesten. Er waren video's te zien waarop Joodse meisjes riepen dat ze hoopten dat de demonstranten zouden worden verkracht, of ze uitscholden voor ''sharmuta'', een Arabisch woord dat ''hoer'' tekent maar dat al lang geleden door de Israeli's is geadopteerd. 

Protestbijeenkomst op Columbia

Er waren ook de nodige agitatoren op de been. Zo werd bij Northeastern University (Boston) ingegrepen tegen het protestkamp nadat ''Kill te Jews'' was geroepen, toevallig door iemand die op een video stond die was opgenomen van een pro-Israel groep. Het algehele beeld werd uiteindelijk vooral bepaald door de vrees voor antisemitisme, vergelijkbaar met wat er in Nederland gebeurde bij de demonstraties tegen president Herzog bij het Holocaust Museum: de demonstranten konden het goed met elkaar vinden en hadden best plezier, maar de buitenwereld hoorde en zag een heleboel antisemitische ruis. Op dit moment lijkt het erop dat de trend is dat de acties langzaam zullen worden afgekapt, al is veel nog onzeker. Maar voor de Palestijnen waren de kampen zonder meer een hoopvol teken. President Biden moet zo langzamerhand met het oog op zijn herverkiezing wel bang te moede  worden.    

ICJ legt Duitsland geen verbod op wapenleveraties aan Israel op

 Het Internationale Gerechtshof (ICJ) heeft een voorlopige uitspraak gedaan in de zaak die Nicaragua had aangespannen tegen Duitsland. Duitsland werd ervan beschuldigd dat zijn uitgebreide wapenleveranties aan Israel dit land zouden helpen genocide te plegen in Gaza. Duitsland leverde in 2023 voor 350 miljoen  wapens aan Israel en was daarmee de tweede wapenleverancier na de VS. Nicaragua vroeg het Hof de leveranties te staken.

Het Hof deed dat echter niet. Met vrijwel algemene stemmen besliste het dat niet vaststond dat de door Duitsland geleverde wapens Israel in staat stelde aanvallen op Gaza uit te voeren. Bovendien had het Hof nog geen uitspraak gedaan in de door Zuid-Afrika aangespannen klacht dat Israel genocide bedrijft in Gaza. Dientengevolge kon het Duitsland ook geen interim-verbod opleggen om wapens te leveren,  aangezien tot nog toe alleen is vastgesteld dat het ''aannemelijk'' is dat Israel genocide pleegt. Duitsland, dat gevraagd had de klacht van Nicaragua terzijde te schuiven, toonde zich tevreden. Nicaragua stelde vast dat zijn klacht niet was afgewimpeld, maar dat hij in feite in behandeling was genomen. 

Het wordt tijd om eindelijk eens kritiek op Israel te gaan onderscheiden van antisemitisme

Ach antisemitisme. Harry van Bommel, Kamerlid voor de SP, liep in 2009 mee in een mars die werd gehouden om te protesteren tegen de Israelische inval van dat jaar in Gaza,. Hij liep gearmd met Gretta Duisenberg en ze riepen ''Intifada, intifada, Israel Palestina vrij''. Een videofilmpje daarvan verscheen op tv en in een talkshow krabbelde Van Bommel een beetje terug. Maar de volgende dag was er in dezelfde talkshow hetzelfde filmpje en werd hij volledig afgebrand. Onbekenden achter Van Bommel en Duisenberg riepen daarin opeens ''Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas!'' Ik had een groot deel van de mars meegelopen en geen enkele keer ''Hamas Hamas'' gehoord. Ik sprak erover met anderen de hele tocht hadden meegelopen. Die hadden ook niets gehoord. Korte tijd later sprak ik Job Cohen, de toenmalige burgemeester, die zei dat de politie die de hele route  de gaten had gehouden ook geen melding had gemaakt van ''Hamas, Hamas''. Volgens Cohen was het mogelijk dat de video achteraf was ingedubt.

In de jaren die volgden waren er steeds nieuwe gevallen van hetzelfde heftige antisemitisme, die vaak naar buiten kwamen via de Telegraaf. In 2014 stond Fatima Elatik volkomen onwetend op een foto van een Israelische vlag die werd gecombineerd met een hakenkruis.  Het beeld was ongeveer tien  minuten te zien voordat het werd weggehaald. Maar voor een foto in de krant van wakker Nederland was dat lang genoeg. Niet lang geleden, in 2021 of '22, werd het toenmalige Kamerlid Kauthar Bouchallikht ermee geconfronteerd dat ze op dezelfde foto had gestaan. Het is nooit achterhaald wie verantwoordelijk was voor het plaatje. Zou het kunnen dat er eenzelfde geschiedenis aan verbonden is als destijds bij Van Bommels ''Hamas Hamas''? 

 Vooral in de jaren dat Israel het nodig vond ''het gras te maaien'' was er sprake van antisemitisme. Het gras maaien was een koddige uitdrukking waarmee de Israeli's aangeven dat het weer tijd was om op te treden tegen de ''terroristen'' van Hamas. Het was daar vrij vaak de tijd voor, namelijk in 2006, 2008-2009, 2012, 2014, 2016, 2018, 2019, 2021, 2022, en 2023. De antisemitische uitlatingen (het zijn altijd vooral uitlatingen) logen er in die jaren niet om als we het CIDI mogen geloven, al ging het ''wel op en neer''. Als er in sommige jaren geen duizenden maar slechts honderden doden waren viel het soms mee. In die jaren nam ook - nog steeds volgens het CIDI - het antisemitisme voortdurend toe. En het moet gezegd, vooral het protestant-christelijke volksdeel bleek daar in toenemende mate gevoelig voor. Waren er demonstaties, dan was er een groeiend aantal christenen, Christenen voor Israel, maar ook gewone christenen. Het werden er steeds meer. Een voorbeeld was de door het CIDI georganiseerde demonstratie ''Keppel op'' in 2019, waarvoor een groot aantal Christenen voor Israel was uitgerukt.. Thierry Baudet was er een prominente spreker, voordat zijn partij ontmaskerd werd als overduidelijk antisemitisch. 

In de loop der jaren werden Gert-Jan Segers, Joël Voordewind, Kees van der Staaij de voornaamste Israel-partizanen, een rol die recent is overgenomen door Mirjam Bikker en Chris Stoffer. Zij werden de overduidelijke woordvoerders van het anti-antisemitismegilde, die iedere keer alarm sloegen en Kamervragen stelden die door het CIDI waren voorgezegd. Elma Draijer schreef elke keer in de Volkskrant dat we de Joden in de steek lieten. Onze minister van Justitie, Dilan Yesilgöz, voegde zich, toen ze nog gewoon Kamerlid was, ook bij het groepje. Toen een Syrische Palestijn door het lint ging toen hij in een kosjer restaurant in Amstelveen een Israelische vlag ontwaarde kwamen zij in actie. De Nederlandse justitie vond zijn daad niet meteen antisemitisch- ze dachten eigenlijk meer aan een soort trauma - maar Segers en Yesilgöz traden toch onmiddellijk op. Ze gingen bij bij het betreffende restaurant eten, samen met mensen van het CIDI. Toen de Syriër in herhaling viel deden ze het opnieuw.

Demonstratie tegen ''Het vuil, de stad en de dood''. Rechts Jules Croiset

Ik kon het niet helpen maar moest intussen denken aan oudere antisemitische gebeurtenissen. Bijvoorbeeld ''Het vuil, de stad en de dood''. Dat stuk, een toneelstuk van Werner Fassbinder, zou in 1987 in Rotterdam worden opgevoerd, maar bleek opeens erg antisemitisch te zijn. Er volgde een golf van woedende protesten en de opvoering werd afgeblazen. Wat later was het land opnieuw in beroering, want de acteur Jules Croiset, die heftig tegen de opvoering had geprotesteerd, was ontvoerd. Na vergeefse zoekacties dook hij op in België. Hij bleek onder de indruk van de protesten zijn ontvoering zelf in scene te hebben gezet. In 2002 werd het ''Vuil, de stad en de dood'' alsnog opgevoerd. En... er gebeurde niets. De protesten van 15 jaar eerder waren, zo luidden de conclusies, niet nodig geweest. Er werden antisemitische uitspraken gedaan in het stuk, maar het ging er juist om om daarmee een bepaald onsympathiek personage neer te zetten. 

In 2010 gebeurde iets opmerkelijks. Twee weken voor de Kristallnachtherdenking die de organisatie ''Nederland bekent kleur'' in Amsterdam al sinds 1992 meerdere malen had georganiseerd, gaf het CIDI een perscommuniqué uit waarin de herdenking in de ban werd gedaan. Waarom? Het had te maken met het feit dat een van de organisaties die reclame maakten voor de herdenking op dezelfde website een  oproep had staan voor BDS, de boycot van Israel, waartoe een keur aan Palestijnse organisaties in 2005 had besloten en die intussen internationaal werd gesteund. Het persbericht was een klassieke zionistische rotstreek. Zoals was te voorzien meldden een spreker en een fluitiste, die eerder hadden toegezegd te zullen optreden, zich beiden geschrokken af. Het CIDI was immers een autoriteit. De herdenking werd op een houtje-touwtje manier gered. Maar vervolgens kregen we te maken met een defamatie-campagne die jaren heeft geduurd en waarbij we onder meer door Ronny Naftaniel en de voorzitter van de Liberaal Joodse Gemeente, Ron van der Wieken, plus een keur aan anderen er uitgebreid van werden beschuldigd dat we op de herdenkingen steeds Israel aan hadden gevallen en antisemitisch bezig waren geweest. In werkelijkheid was het woordje "Israel'' tijdens een herdenking  nooit gebruikt. Het was een eye-opener voor mij en een flink aantal andere Joden die erbij waren betrokken om te worden aangevallen - door andere Joden en niet-Joden die er niet bij waren geweest, maar die wel allemaal veel beter wisten dan wijzelf wat er allemaal was gezegd. We publiceerden de speeches op de site, maar we bleven horen dat we ''het altijd over alleen hadden over vluchtelingen in plaats van Joden'' en dat we ''Israel aanvielen en dezelfde discriminerende dingen zeiden als destijds in nazi-Duitsland''. Wat vervolgens  werd overgenomen door nagenoeg de totale Nederlandse pers. Eén keer deden we aangifte van smaad, maar het openbaar ministerie liet ons weten dat iemand uitschelden voor antisemiet gewoon onderdeel is van het publieke debat in Nederland.  

Het bleek een les te zijn voor wat we nog konden verwachten. Bijvoorbeeld bij de recente opening van het Holocaust Museum, waar een Joodse en een Palestijnse organisatie een aanvraag hadden ingediend voor een demonstratie tegen de aanwezigheid van Isaac Herzog, president van een staat die toevallig precies datgene aan het doen was wat in het Holocaust Museum wordt herdacht.  Er moeten zich tijdens die dag verschrikkelijke dingen hebben afgespeeld. Zo heeft Dilan Yesilgöz in de synagoge een mevrouw gezien die ontdaan was. Ze heeft er nog vriendelijke woorden mee gewisseld, om haar gerust te stellen. En  vervolgens heeft ze in de eerste de beste talkshow verslag gedaan van .... ja van wat?  Van dat het heel erg was geweest en dat ze dat zelf had gezien. Staatssecretaris Eric van der Burg heeft duidelijk ''Juden raus'' gehoord en naar het schijnt ook ''kankerjoden''. Dat zei hij in het parlement. Het was helaas niet duidelijk of hij dat zelf had gehoord. Mensen die er wel zelf bij waren geweest zoals Ronnie Eisenmann, de voorzitter van het CIDI, had afschuwelijke ''antisemitische dingen'' gehoord. Veel andere mensen ook trouwens. Gert-Jan Segers, die er niet bij was volgens mij, was daar erg verontwaardigd over. Maar Femke Halsema, de burgemeester, die in het zicht van de camera's het geschreeuw had aangehoord, sprak dat tegen. Ze baseerde zich ook op verslagen van de politie die geen onvertogen woord had gehoord. De deelnemers aan de demonstraties spraken intussen van een verbroedering tussen Joden, Palestijnen en andere demonstranten en dat niemand ook maar één antisemitische opmerking had gehoord. 

Dan waren er nog incidenten die de landelijke pers haalden. Lenny Kuhr die tijdens een optreden  werd aangevallen omdat ze het optreden van haar kleinzoon in het Israelische leger verdedigde. (Een wonderlijke speling van het lot was dat ze me in de jaren '70 ooit in bescherming had genomen toen haar toenmalige echtgenoot, Gideon Bialystock, een Likudnik, mij als linkse columnist van het Nieuw Israelietisch Weekblad voor antisemiet uitmaakte en me wilde aanvallen).  Of de mevrouw die bezoek kreeg van mensen die haar verweten dat haar dochter op Faccbook reclame maakte voor het Israelische leger dat intussen ''plausibel'' van genocide was beschuldigd. Vrij nutteloze aanvallen. Maar volgens mij hadden ze totaal niets met antisemitisme te maken. Ook was er de nepaanval op rabbijn Heintz, die zei op zijn hoofd geslagen te zijn, maar waarvoor de politie geen bewijs kon vinden. 

                                                               Studentenprotest in Wisconsin

Wat intussen bepaald grappig was. was dat er in de VS protesten op gang zijn gekomen, die eveneens het mechanisme verduidelijken van wat er nou echt aan de hand is. Net als bij onze demonstaties tegen de aanwezigheid van Herzog bij de opening van het Holocaust Museum trekken studenten in de VS gezamenlijk op. Islamitische, ongelovige, christelijke en Joodse studenten nemen deel aan protesten en kampen bij diverse universiteiten als Columbia-universiteit, de Universiteit van New York, MIT, Michigan en de nodige andere. Ook in de VS spannen mensen samen om al die demonstraties van  verschrikkelijke antisemitische uitwassen te beschuldigen en het in gevaar brengen van Joodse studenten. Maar ondertussen worden  er op shabbat joodse diensten werden gehouden en op vrijdag islamitische, en dat er ter gelegenheid van Pesah, het Joodse paasfeest, seiders (dat wil zeggen speciale paasmaaltijden) waren gehouden. De sfeer is volgens  bijvoorbeeld dit blog te vergelijken met de sfeer bij hey Holocaust Museum. En de organisatie Jewish Voice for Peace (JVP) meldde dat de New Yorkse politie bij het opbreken van het kampement bij Columbia tientallen leden van JVP had opgepakt. De demonstranten eisen dat de universiteiten hun banden zouden verbreken met organisaties die geld verdienden aan de Israelische wapenindustrie en/of bezetting. Van antisemieten was geen spoor te bekennen. 

Duitsland, waar een fors deel van de Palestijnen in Europa terecht zijn gekomen, kampt met dezelfde problemen. Om historische redenen zijn ze daar nog veel beduchter voor antisemitische uitingen. ''From the river to the sea, Israel Palestine will be free'' is daar bij voorbeeld verboden. Ook wordt er - anders dan in Nederland - strikt de hand gehouden aan de regels van de IHRA-definitie die zoals meermalen is beschreven ongeveer alle kritiek op Israel afdoet als antisemitisme. Maar ook in Duitsland is de praktijk soms weerbarstiger dan de kritiek op het antisemitisme. Zo zijn op staande voet ontslagen medewerkers van de "Deutsche Welle'' op last van de rechter een jaar of wat geleden weer aangenomen en zijn talloze verboden, bijvoorbeeld op het gebruik van zalen, in de loop van de tijd weer ongedaan gemaakt.   

 Volgens het CIDI zijn er in 2023 niet minder dan 379 gevallen van antisemitisme geregistreerd. En als de trend aanhoudt wordt het voor 2024 nog meer. Maar ach, CIDI, laat me alsjeblieft niet lachen.  Volgens jullie is ons land  een afgrijselijk voorbeeld geworden van vreselijke jodenhaat. Volgens mij is het mogelijk dat er inderdaad nog steeds wel wat antisemitisme bestaat, maar wordt het zo zoetjes aan tijd dat de pers in Nederland een keer zelf gaat turven en vooral denken. Dan wordt duidelijk dat een heleboel ''incidenten'' gewoon opgeklopte onzin zijn en krampachtige pogingen om door het oproepen van het antisemitische spook Israel uit de wind te houden. Misschien dat we ons dan eindelijk kunnen gaan bezighouden met wat er in Israel werkelijk wringt, zoals bijvoorbeeld  de buitensporige dodentallen in Gaza en de totale afwezigheid van een Israelische verantwoording. Daarvoor wordt het langzamerhand een keer tijd.   

Biden geeft Israel $26 miljard op dezelfde dag dat Israel zegt dat aanval op Rafah doorgaat

De Amerikaanse president Biden heeft woensdag zijn handtekening gezet onder een besluit dat 95 miljard dollar aan hulp wordt vrijgegeven. Daarvan gaat 26 miljard dollar naar Israel, onder meer voor zijn luchtmacht, 61 miljard gaat nar Oekraine. Eén miljard is bedoeld voor humanitaire hulp aan Gaza en 8 miljard is om het hoofd te bieden aan de militaire dreiging van China. Het was vrij bitter dat uitgerekend op dezelfde dag een woordvoerder van de Israelische premier Netanyahu bekend maakte dat Israel in ieder geval doorgaat met zijn plannen om een grondoperatie uit te voeren in de zuidelijke stad Rafah in Gaza. President Biden heeft meermaals geprobeerd Netanyahu dit plan uit zijn hoofd te praten.

Volgens een woordvoerder van Defensie heeft Israel 40.000 tenten besteld die 10-12 personen kunnen herbergen in verband met een plan om een evacuatie uit Rafah te organiseren. Een tijdschema werd daarvoor overigens niet genoemd. Volgens de woordvoerder die anoniem wilde blijven was het laatste woord daarover aan Netanyahu. Israel heeft al wel twee divisies (van elk tussen de de twee- en vijfduizend man) die aan de grens met Libanon waren gestationeerd, naar Rafah verplaatst.

Het nieuws van de aanstaande operatie in Rafah gaat gepaard aan uitermate heftige luchtaanvallen en beschietingen van zowel Noord-Gaza (nu voor de tweede dag) en aanvallen in het zuiden rond Rafah. Wat het noorden betreft is het de Israelische bedoeling dat de mensen die er nog verblijven alsnog vertrekken. In 24 uur werden 96 mensen gedood en 73 gewond. Het totale dodencijfer liep op tot 34,262, maar het werkelijke cijfer ligt vermoedelijk iets hoger dan 41.000 door het grote aantal vermisten die onder mee nog onder het puin liggen. 

Bij het Nasser-ziekenhuis in Khan Younis wordt nog steeds naar lichamen gezocht. De Verenigde Naties heeft intussen gevraagd om een internationaal onderzoek naar de massagraven bij het Nasser-complex zowel als bij het Shifa-ziekenhuis in het noorden. De EU heeft zich daarbij aangesloten. Het is echter zeer de vraag of dat er ook zal komen. Israel heeft gezegd dat het niets te maken heeft met de vondsten, dat het alleen wat heeft opgegraven om te kijken of er geen gijzelaars bij waren en die er weer onder heeft gestopt, maar de lijken waren het werk geweest van de Palestijnen. Het aantal mensen dat is gevonden is intussen 334. Er waren er ook bij wier handen waren gebonden en van wie de kleding was verdwenen.

Duitsland heeft zijn  betalingen aan UNRWA hervat en Israel heeft toegegeven dat het plan is mislukt om UNRWA zijn inkomstenbronnen te laten opdrogen. De organisatie krijgt ook nog steeds weinig voor elkaar. Gisteren kwam er voor het eerst een gecombineerd zending van UNRWA door en ook was het een heugelijke dag toen vier bakkerijen weer open gingen na een geslaagde missie van het Wordl Food Program. Het blijcen echter druppels op een gloeiende plaat. Volgens de berekeningen zal de hongersnood in mei volop gaan toeslaan.